| |
Το άστρο που παιχνιδίζεται στη κορυφογραμμή σου
βροχής θυμίζει πόλεμο, με σύννεφο ραγιά.....
τους τρεις αλήτες που 'γειραν. απάνω στο κορμί σου
και με φιλιά βεβήλωσαν , προτού σου πουν το ....γεια.....
Το άλικο απ' τα χείλη σου και το ουράνιο τόξο
θυμίζει κλάμα και λυγμό λυπητερής πενιάς
τις ώρες που με σπρώξανε, αλάργα να σε διώξω
και από τότε σπαρταρώ σε αγιάζι λησμονιάς
Κι ο πηγαιμός στα δύσβατα της μοίρας μονοπάτια
τάμα να κάνεις σε Θεούς με μάτι φθονερό
θυμίζει τους περαστικούς στης αλυκής τ' αλάτια
που με νερό δεν ξεδιψούν, γιατί είναι αλμυρό
Το άστρο που παιχνιδίζεται στων ουρανών τα βάθη
με σύννεφα αδυσώπητα γεμάτα με βροχές
μοιάζει με μάγισσα άκληρη που μου μετρά τα λάθη
λάθη.....που τη καρδούλα μου, γεμίσαν με αμυχές!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
