| |
Ακου ... Ακου ...
Ακου η καρδιά μου πως χτυπά τώρα που γίναμε μετά
για αυτά που έχουμε ζήσει
άκου πως σπάζει η κλωστή και πώς ματώνει η σιωπή
ο ήλιος όταν δύση
Ακου πως πέφτει το φτερό.. γίνεται κύκλος στο νερό
η στάλα σαν κυλήσει
Δε φταίω εγώ που έγινα χτές φταίνε μονάχα οι εμμονές
κι η μέρα που βραδιάζει
φταίει που φοβόσουν μη χαθείς σε μια συνήθεια μη φθαρείς
μη φεύγω όταν χαράζει
Δε φταίω εγώ που ήμουν πολύ κι είχα ψυχή σαν το γυαλί
κι εσένα σε τρομάζει
φταίει που δεν που δεν έμαθες γιατί, κλαίνε κι εκείνοι οι δυνατοί
τ άδικο σαν τους σφάζει
Ακου πώς φεύγει ο καιρός κι εγώ πώς μοιάζω πια μικρός
ποιανού ν ακούσω γνώμη
μες στο καθρέφτη μου τρελός και μες στο κόσμο ουτιδανός
γυρεύω μια συγνώμη
Ακου πως καίει πια το χτες και πως πονούν οι ενοχές
το ψέμα άκου πως τρίζει
κι εκείνη η αλήθεια η πικρή σαν του Ιούλη ένα πρωί
δρεπάνι που θερίζει
Ακου τα λόγια του Βοριά τη νύχτα η γρίλια σαν χτυπά
λόγια που δε σου είπα
εγώ θα είμαι η συντροφιά όταν ο χρόνος δεν περνά
να δίνω όσα δεν είχα
Ακου πως στάζει στη σιωπή , δάκρυ στο τζάμι η βροχή
κυλάει ως να χαράξει
κι εσύ εκεί.. κι εγώ εδώ.. ποια θα μετράμε το καιρό
ο χρόνος να περάσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
