| Κάποιος ανάσαινε βαριά
Μέσα στη νύχτα... ψιλόβρεχε
Τρεμόπαιζαν τα φώτα
Φθινόπωρο θά 'ταν
Μεσάνυχτα και η αγωνία
Τρομακτική, όμοια με σκοτάδι
Μια γυναίκα σπάραζε
Απόγνωση μπρος στο άδηλο
Η τύχη της ψυχής άγνωστη
Η ανάμνηση εξατμίστηκε
Μέσα στη νύχτα χάθηκε
Κι έγειρα να κοιμηθώ βαθιά
Όπως οι περισσότεροι
Περιμένοντας τη σειρά μου
Όπως όλοι...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|