Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Έρωτας κι ο Χάρος
 Καλημέρα στιχοοικογένεια και καλό σ/κ ! - ε -
 
Στα μάτια σου.. και σ’ ένα αργό τσιγάρο
Αντάμωσα τον Έρωτα.. τον Χάρο
Και τά ‘πιανε σαν φίλοι επιστήθιοι
Και γέλαγαν μαζί τους οι ηλίθιοι…

Αγάπη δίχως πόνο όμως.. ποιός έζησε
Στον θάνατο προτάσσοντας τα στήθη ;
Στου πάθους τις εκρήξεις.. ποιός δεν μέθυσε
Φωνάζοντας σαν δαίμονας στα πλήθη ;…

Στο γέλιο σου.. στη γλύκα της φωνής σου
Κεράκι.. κι έλιωσα μες στο «μαζί» σου
Τι άλλο – λες – θα μπόραγα να κάνω
Εξόν.. απ’ το να πέσω να πεθάνω ;…

Ποιός άλλος από σένανε θα τόλμαγε
Να κλέψει την αδάμαστη καρδιά μου ;
Ποιός τάχα την ανάγκη μου θα φόραγε
Σηκώνοντας τα βάρη τα δικά μου ;…

Στην τόλμη σου.. το σθένος.. την σοφία
Προσκύνησαν δακρύζοντας τα Θεία
Σαν άγαλμα σε κοίταζα.. απορούσα
Εγώ.. μες στη ζωή σου.. πώς χωρούσα ;…

Κοντά σου όμως πίστεψα στα θαύματα
Και διάβασα ανάποδα τα γράμματα
Εκείνα που με δίδαξαν ανίδεοι
Δηλώνοντας στο διάβα τους.. ημίθεοι !…

Δεν προσμονώ πια τη «Δευτέρα Παρουσία»
Πίνω το νέκταρ στη δική σου αμβροσία
Ξέρει η Αγάπη και νεκρούς να ανασταίνει
Και στους αγράμματους τ’ αλφάβητο μαθαίνει…

Ξέρει κι ο Έρωτας το σώμα να κερδίζει
Σαν παύει ο άνθρωπος στο μέλλον να ελπίζει
Ξέρεις κι εσύ.. όσα εγώ πια δεν ορίζω
Μα δίδαξέ με τη χαρά να σου δωρίζω…





13-14/1/2009


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
ΒΥΡΩΝ
18-03-2016 @ 10:40
Ξέρει κι ο Έρωτας το σώμα να κερδίζει
Σαν παύει ο άνθρωπος στο μέλλον να ελπίζει
Ξέρεις κι εσύ.. όσα εγώ πια δεν ορίζω
Μα δίδαξέ με τη χαρά να σου δωρίζω…

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
18-03-2016 @ 11:08
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
18-03-2016 @ 11:20
Στο γέλιο σου.. στη γλύκα της φωνής σου
Κεράκι.. κι έλιωσα μες στο «μαζί» σου
Τι άλλο – λες – θα μπόραγα να κάνω
Εξόν.. απ’ το να πέσω να πεθάνω ;…
Απαράλλάχτη όμορφιάς ουράνια σεπτότητα αποκαθηλώνεται,
όταν μεθούν οι αναγνώστες σου από την ωραιότητα των
έργων σου ! ! ! Καλημέρα σου Μαρία ! ! !
annadrak
18-03-2016 @ 11:42
Κοντά σου όμως πίστεψα στα θαύματα
Και διάβασα ανάποδα τα γράμματα
Εκείνα που με δίδαξαν ανίδεοι
Δηλώνοντας στο διάβα τους.. ημίθεοι !… ::theos.::
Νεκταρία_SENZ
18-03-2016 @ 12:54
http://stixoisenz.com/ L!!!!!!keeeee
Ξέρει η Αγάπη και νεκρούς να ανασταίνει
Και στους αγράμματους τ’ αλφάβητο μαθαίνει… ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
18-03-2016 @ 13:03
Τι να σχολιασω !!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
john_karaha
18-03-2016 @ 14:44
Ο ευδαιμονισμος του ερωτα δεν ειναι απολυτος
smaragdenia
18-03-2016 @ 16:52
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Κώστας 1959
18-03-2016 @ 18:35
Γεια σου Μαράκι.
Πρόκειται για ένα ποιητικό αριστούργημα, με κύριο χαρακτηριστικό του, την πληθωρικότητα των συναισθημάτων σου !!!
::theos.:: ::hug.:: ::4076.::
Κων/νος Ντζ
18-03-2016 @ 19:36
::1255.::::4076.:: ::theos.::
Medelegief
19-03-2016 @ 01:07
Άριστα...... ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο