| |
Πέρασα μέσα από βροχή κι από χειμώνα από τη θύελλα και την οργή
πριν την πρώτη απειλή των δισταγμών πριν λήξει η ώρα
φανήκαν στην πύλη γέροι σκυφτοί
γίγαντες, νάνοι, σοφοί
και περνούσαν με νεύματα μέσα σ’ αυτή τη σχισμή
τι θες να μάθεις
ήταν απ’ όλες πιο σκοτεινή η μεγάλη σχισμή των σοφών.
Αιχμαλωτίζω τα παιχνιδίσματα στην καρδιά και στον νου
τ’ ουρανού τα σκαρφίσματα με πηγαίνουν αλλού
μ’ ένα αιφνίδιο κοίταγμα συλλαμβάνω την ώρα
δίχως προλόγους και λόγια της μοίρας αυτής
μου διδάσκουν σιωπή τα πρώτα τα λόγια
του διονύσου οι φραγμοί
με τις παλάμες σφικτές
με προσευχή να μοιάσει
μέσα στον έναστρο ουρανό
γίγαντες, νάνοι, σοφοί
ρίχνανε σκάλα κρεμαστή μπρος των δειλών τις ευχές και τα βήματα
για ν’ ανεβαίνουν οι ψυχές που χουνε πόνο δυνατό
αν τα φτερά νιώσουν τη δύναμη τους τη δίνει η ψυχή
εκείνη τότε ικέτεψα να ονειρευτώ πως είμαι εκεί
ν' αφήσω πίσω ό,τι προσπέρασα
την ξεγνοιασιά ή την ντροπή
κι ήξερα τούτο θα συμβεί
πριν λήξει η ώρα του ληστή, πριν λήξει η ώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
