Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ~* Της Γης λαμπάδιασμα *~
 Οι τολμηρές μου σκέψεις, αγρυπνούν, σαν αβράδιαστοι κι ανύσταχτοι ναυτίλοι, μεθυστικά, το "αιώνιο τώρα" να υμνούν, δεμένο, στ' ουρανού σου, το μαντίλι
 
[align=left][B][I]


*~* Της Γης λαμπάδιασμα *~*
Τα καλοκαίρια αποθηκεύω "αχτίδες ήλιου"
να μου ζεσταίνουν τις κρύες μου στιγμές ...
Και τους χειμώνες μαζεύω χιόνι
να ασπρίζω το σκοτάδι, στις άπονες νυχτιές ...
Αν έρθεις, θα σου δώσω ένα κομμάτι ήλιο
σκεπάζοντας σε, με λευκό σεντόνι της ψυχής
να σου ζεστάνω, τα χεράκια σου τα κρύα
που ακουμπούν, τα χνώτα της αφής.
Γλυκόπιοτη ματιά,
γεμάτη νέκταρ
και ματοτσίνορα, με ήχους κρεσέντο,
μιας αγκαλιάς σφιχτής
κι ας φαίνονται δυσανάλογα, τα δέντρα
κι ο δρόμος, ν' ανηφορίζει, μακρύς.
Μας φέρει κοντά, ένας απείθαρχος έρωτας
μ' αληθινά φτερά, της ψυχής !
Αν και το νιώθω, όλως περιέργως, δεν ξέρω,
να σου πω το γιατί !
Οι τολμηρές μου σκέψεις, αγρυπνούν,
σαν αβράδιαστοι κι ανύσταχτοι ναυτίλοι
μεθυστικά, το "αιώνιο τώρα" να υμνούν
δεμένο, στ' ουρανού σου, το μαντίλι !
Κωπηλάτης,
στων ματιών σου, τη φουρτούνα έχω γίνει
κι απλώνω τα δίχτυα μου,
στα αλμυρά του ιδρώτα σου στήθη,
να νιώσω το λαχάνιασμα, απ' το ζεστό σου κόρφο
να πιάσω τις θηλές σου, στα χνώτα τα καυτά !
Στην ένδοξη διχάλα, ζωγράφισα τον κόσμο
στα σπλάχνα σου, δοσμένος,
της Γης λαμπάδιασμα.
Για ενδορφίνες ηδονές, τουτέστιν ορμόνες με δυόσμο
το βογκητό ν' ακούσω, του φόβου ράπισμα !
Τα βλέφαρα σου παίζουν, στο θάνατο ένα βαλς
κι εκεί ξανά γεννιέμαι ...
* * Nikos D. Stoforos * *


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

nstoforo@otenet.gr
 
Κων/νος Ντζ
20-03-2016 @ 18:59
::up.:: ::up.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
20-03-2016 @ 20:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-03-2016 @ 23:48
Οταν λεμε αριστουργημα το ενοουμε, το διαβαζω και ξυπνανε θυμησες χρονια θαμμενες απο μια ζωη που ευτυχως εζησα, την αγαπη μου, φιλε μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
annadrak
21-03-2016 @ 09:53
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο