| Έμαθα να τους μιλώ με τη σιωπή μου
και καταφέρνω να κυλώ πάνω στο σώμα τους
με μάτια που χαιδεύουν το ανάγλυφο των κρυμμένων μυστηρίων της ζωής τους,
ερωτεύομαι τον ήχο που γλιστρά απότομα σε κάθε τους κίνηση,
πέφτει, σηκώνεται και πάλλεται,
ερεθισμένη μελωδία των κορμιών τους,
βυθισμένη στο λήθαργο μιας εικονικής ευδαιμονίας,
μαζί, μόνοι και πάλι μαζί, μα πάντοτε μόνοι,
αιώνια ξένοι, απόκληροι στοιχειωμένου παράδεισου,
κρυφές σκέψεις, πάθος τυφλό κι εγωισμός,
μετά σιωπή,
ενοχή και πάλι ενοχή,
τέλος,
σιωπή,
σιωπή που δε θα κατακτήσουν ποτέ...
Αικατερίνη Βασιλείου
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|