| |
Εγω η ταπεινη, μπροστα σου υποκλινομαι..
Και εσυ ξερεις πως νοιωθω..
Ναι, ξερεις πως καιω μεσα μου..
Αρχοντα μου..
Ενω σε Αγαπαω, επαψα να σου μιλω τα βραδια και να κοιτω τον ουρανο..
Σε σπαω καθε σαν νυχτωνει και σε κοματιαζω..
Καπου εκει κοντα στο ξημερωμα, κλαιω και ψαχνω τα μελη σου..
Παντα εχει τοσο κρυο και μυριζει ο θανατος μεσα στο δωματιο μου..
Αλλα θανατος ποιανου αρχοντα μου;
Σε ξαπλωνω συναρμολογωντας σε Βασιλια της ζωης μου, στο κρεβατι μου μετα..
Γιατι φαινεσαι τοσο χλωμος;
Γιατι τα χερια σου ειναι κρυα;
Γιατι κοιμασαι τοσο βαθια;
Αρχοντα μου, ηρθα να στα πω αυτα, γιατι φοβαμαι τον ανεμο τις νυχτες..
Γιατι η σιωπη σου, μου φερεται το ιδιο..
Και εγω σε Αγαπαω αρχοντα μου..
Δες με μπροστα σου πως στεκομαι..
Σαν στεφανι στις κηδειες..
Γραφω μονο λιγα λογια επανω μου και θρηνω σκορπιζοντας στον αερα..
ΥΓ: Μαμα, Αιωνια δικη του..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
