| |
Ήταν κάποια χρόνια πριν,
Ήμουνα στις ομορφιές μου,
Τα ρούχα μου ήταν λευκά
Οι σκέψεις μου συμπαγή διαστημικά περιστέρια
Δεν υπήρχε κομμάτι του κυνισμού
Δεν υπήρχε γωνιά της ευαισθησίας
Άγνωστη σε εμένα,
Ήμουν ήρεμος,
Τα μαλλιά μου ήταν ηλιόλουστα
Η αγάπη φύτρωνε παντού στον αέρα γύρω μου
Ήταν η ώρα…
Ήμουν τόσο έτοιμος
Η γαλήνη μου με είχε τόσο εξοπλίσει
Για να ξεσπάσει πάνω μου μια πανίσχυρη
Καταιγίδα
Να ξεσπάσει αυτός ο πόλεμος
Να γεμίσω στίγματα ξένων αιμάτων
Και πληγές
Να γιορτάσω επιτέλους
Όχι με μελάνια αλλά με σάρκες και αίμα
Να μεγαλώσω και να πατήσω χωρίς δεκανίκια
Στα πόδια μου για ένα υπέροχο νέο αύριο
Από τις πληγές μου αναβλύζει φωτιά και θειάφι
Όλα είναι θέματα χρόνου αγαπητοί μου
Και ο χρόνος πάντα ήταν με το μέρος μου
Από την αρχή του μέχρι το τέλος
Από τα ηλιόλουστα μαλλιά
Μέχρι την φωτιά και το θειάφι
Κατά τα άλλα,
Καλό κουράγιο,
ξέρετε εσείς
Θα το χρειαστείτε…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
