| |
έχω πρόσκληση ανοιχτή στο χωριό των ξωτικών
στήνουν υπέρλαμπρη γιορτή προς τιμή μου κάθε στιγμή
ταχτοποίησε δουλειές κλείσε παλιές πληγές
γράφουν στο χαρτί αγγελικά σταλμένο
με ορίσματα του θεού υπακούσματα μικρού νου
όταν ζεις σαν εκρεμμές κουρδισμένο λογικά
ντυμένη ερωτικά για των ξωτικών την χαρά
ελευθέρα περνάς του ονείρου τα στενά
τοποθεσία φανταστική με θέα το νησί , λατρεία σταθερή
μακριά από την εικόνα αθέατων ματιών
φοβισμένων πεινασμένων κρυφά αγκαλιασμένων
κυπαρίσσια σαν παλικάρια σωστά λιοντάρια
κάθε πέτρα δυνατή δένει τείχη συμπαγή
τα σπιτάκια στα λευκά στολισμένα στη σειρά
παλατάκια παγωμένα με φωτάκια ανάμενα
χωρίς πρέπει και ουσία ξαπλωμένη φαντασία
με το χέρι τη καρδιάς και φωτιάς αληθινής κουτί κεραμικό
γινόμενο με πηλό από χώμα διάλεκτο διαφορετικό
με εντολή του θεατή γίνεται ευχή το θηκάρι της ζωής
στάχτη τα συντρίμμια της ουσίας αποκαΐδια
πάντα ξαπλωτός φεύγεις νοερώς
φλόγες ονειρεύονται πολλοί,της ηλιαχτίδας την πηγή
εξαγνισμό να κάνουν ταξίδι να απολαύουν
ανατροπή του θησαυρού σε άνθρακα του ουρανού
καθορίζει στις γραμμές το σώμα του θεού
κακό απολειφάδι στην πηγή γυρίζει πάλι
οριζόντια κλαριά καίνε πάντα τα κορμιά
οι φιλόσοφοι το ξέρουν οριζόντια προσφέρουν
στο τεμπέλη του χωριού τα εύκολα του νου
δειλία ονομάζουν το τρόπο που ξαποσταίνουν
γέροι νέοι και παιδιά σκεπασμένοι ελαφρά
φωτιά γη και αέρας μίγμα δυνατό ιδανικό
κατάλληλο δοσμένο στη φύση φυλακισμένο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
