| |
Στο ηλιοτρόπιο του πόνου οι ματιές μου,
που νοσταλγούν κάποιου ανέμου το φιλί.
ʼσπιλο χρίσμα του χειμώνα οι Κυριακές μου,
που μου ατίμασαν σ' αιώρα την μορφή.
Ένα σου λίκνισμα μια αιώνια αλητεία,
που προσκυνούσαν παλικάρια των γκρεμών.
Μια σου θρησκεία διχασμένη ερμηνεία,
να με εγώ μέσ' στην καρδιά συνδαιτημών.
Δειλά τα όρια στο πάνθεον του μίσους,
μια αλληλουχία φαύλου κύκλου ποιητών.
Ένοιωσα δίχρωμα αισθήματα στις νήσους,
των διλημμάτων μου κραυγές ταξιδευτών.
Καυτή ξενάγηση η σάρωση της νιότης,
σαν ξεπροβάλουν καμηλιέρηδες του νου.
Έγινα άπραγος του αίσχους αιμοδότης,
κι εσύ μια ξένη πιρουέτα του καημού.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
