| Πάντα η πρώτη καλημέρα
θα ακούγεται για εσένα
όσω ζώ
και τα βράδια καληνύχτα
θα σου λέω λίγο πρίν
να κοιμηθώ
Πάει καιρός που είμαι μακριά σου
και έχω αρχίσει το άρωμα σου
να ξεχνώ
μα έμαθα χωρίς εσένα
και ας ζώ μέσα στη τρέλα
δίχως φώς, δυστυχώς
Έχεις γίνει πια εχρός μου
ίσως ο πιο μισητός μου
δυστηχώς
τίποτα εμείς να πούμε
δε νομίζω να μπορούμε
δυστυχώς
Άλλη γλώσσα πια μιλάμε
και τα μάτια μας κοιτάνε, στο κενό
η αγάπη στάχτες έχει
ούτε αυτή δε μας αντέχει
δυστυχώς, δυστυχώς
Με τη πιο καλή ευχή μου
μέσα απο την ψυχή μου είπα γειά
μακριά απτη ζωή μου
εύχομαι πάντα να μείνεις μακριά
Δεν μπορώ να σε αντικρίζω
και κρυφά να μη δακρίζω με πονάς
σα κατάρα θα γυρίζω
που σε πίστεψα θα βρίζω τη καρδιά
τη καρδιά
Με τη πιο καλή ευχή μου
μέσα απο την ψυχή μου είπα γειά
μακριά απτη ζωή μου
εύχομαι πάντα να μείνεις μακριά
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|