aridaios
03-04-2016 @ 04:01 | άνεμος η φωνή σου θα με οδηγεί
στην ιερή ύλη του κόσμου
που μας κρατάει ενωμένους... ::rock.:: | |
Αναπάντεχος
03-04-2016 @ 08:02 | ΩΡΑΙΟ!!! | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
03-04-2016 @ 08:57 | Αξιόλογη ποιητική δημιουργία!
Καλή Κυριακή, ΙΑΣΩΝ! | |
Κων/νος Ντζ
03-04-2016 @ 09:04 | κι είμαι ένα κύμα χωρίς προορισμό
σε θαλασσα ναυαγισμένου χρόνου,
αόρατη ψυχή,θνητή και σκοτεινή,
διψασμένο μονοπάτι.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΒΥΡΩΝ
03-04-2016 @ 09:17 | στην ιερή ύλη του κόσμου
που μας κρατάει ενωμένους...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
annadrak
03-04-2016 @ 09:54 | ::up.:: ::rock.:: ::theos.:: | |
Lacrima in Lucem
03-04-2016 @ 14:23 | Πανέμορφο και αισιόδοξο, επειδή (τουλάχιστον ο ένας) είναι βαθιά ερωτευμένος.
Σας εύχομαι να γυρίσει!
Ο έρωτας ενώνει τις σκιές... ::love.:: | |
καταΚΟΚΚΙΝΗ
03-04-2016 @ 17:05 | ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ ΑΛΛΑ ΕΝΙΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΛΑΚΩΤΗ ΠΛΕΥΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::lick.:: ::up.:: ::up.::
ΩΡΑΙΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
πανσελινος
03-04-2016 @ 21:41 | Μπράβο ! 'Αψογο, από την αρχή ως το τέλος ! | |
Απρίλης Τ.
04-04-2016 @ 11:44 | .... ώσπου να γίνουμε δυο αντικριστά βότσαλα
με την υπογραφή του ήλιου
στην ακτή της αιωνιότητας.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
 |
