| |
Το φάντασμα
Σε σχοινί ασπρόμαυρο
Φθαρμένο απ΄το αλάτι της θάλασσας
Του ουρανού τη μπόρα
τα απομεινάρια του χιονιού
και τα υδάτινα σπαθιά της λιμνοθάλασσας
Βηματίζω χωρίς προορισμό
Έτσι στο φλου και πέρα βρέχει
Που λένε και των ψυχών οι γητευτές...
Και κάτω του θανάτου το βάραθρο,
Της καρδιάς το λιάνισμα,
Των ματιών ο βούρκος..
Λάσπη ως "όξος και χολή"
Στο τελευταίου του κορμιού μου σπαρτάρισμα...
Φάντασμα να γίνω, αθέατο, άσαρκο, βουβό
Όταν τα συρματοπλέγματα της λογικής δρασκελίζεις,
Χωρίς τύψη καμιά να μ΄αγαπάς..
8 Απρίλη 2016 SG
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
