| |
Toυς ανθρώπους πως μετράς,
το καλό που το χρωστάς,
ζωές γιατί ποδοπατάς ..απάντησέ μου.
Παράνοια γιατί κερνάς,
αδιαφορία γιατί φοράς,
πότε θα μάθεις να άγαπας ..απάντησέ μου.
Απ'τον μαγνήτη μου δεν θα σωθείς,
για λίγο θα φεύγεις και θα οπισθοχωρείς.
Κι όλο προσπαθείς ν' απομακρυνθείς,
μα ότι άφησες μισό πίσω σε τραβά.
Δειλές σιωπές ψάχνεις να κρυφτείς..
και η μάσκα σου σε χειροκροτά.
Κι όλο προσπαθείς ν' απεξαρτηθείς.
Το είναι μου ναρκωτικό που σε εθίζει.
Τάχα μη λες πως και μόνη μπορείς.
Πάντα εδώ η εκκρεμότητα θα σε γυρίζει.
Eύθραυστα όνειρα γιατί σπας,
μήπως άλλο μυαλό μεθάς ..
ή τα παράνομα προτιμάς ..απάντησε μου..
Την αξιοπρέπειά μου απειλείς,
θες κυρώσεις να υποστείς..
ή απο την άλλη να με δεις ..μίλησέ μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
