Μονος εδω στο σκοτεινο δωματιο,
ξεχασμενος και απομονομενος
απο εχθρους και φιλους
περιμενω να ρθει επιτελους η ωρα μου.
Να ελευθερωθω,να ησυχασω.
Απο οσα με πονεσαν,με πικραναν,
απο τα καμωματα σου,τις απιστιες...
Ο θανατος για μενα σημαινει απλα ζωη
γιατι ο θανατος δεν ειναι το αντιθετο της ζωης.
Θελω να πεθανω στην μοναξια μου.
Αφηστε με σας ικετευω.
Ολον τον κοσμο μισω
απο την στιγμη που μισω εσενα.
Μισω και την αγαπη γιατι
δεν μπορω να ζησω χωρις αυτην.
Μοναδικος μου φιλος ,το μισος.
Θεε μου.
Δεξου την θυσια μου,
η ψυχη μου τελεψε.
Δεν μπορω να περιμενω αλλο.
Κανεις δεν μου εδωσε στοργη,
αγαπη,καλοσυνη και σεβασμο.
Γυρω μου υπαρχουν μονο
απληστοι και αρπαγες
βεβηλοι,ανοσιοι και αχαριστοι.
Σε αγαπανε με υστεροβουλια και δολο.
Σε πλησιαζουν για να παρουν
μονο απο σενα,και μετα...
Αφηστε με να πεθανω στην μοναξια μου.
Ελευθερωστε με.
Μου άρεσε!!! Έστω και μέσα απο ενα απαισιόδοξο ξέσπασμα οι σκεψεις σου εχουν μια βάση. Δεν θα μπορουσα να είμαι αντίθετη.
Έχει πολλές αλήθειες..
Κουρασμένοι απο ολα οσα έγραψες, δίκαιος αναζητούμε ηρεμια και μοναξιά...
Καληνυχτα σου.!!!
ΝεφΕλλη
δικαίως και οχι..-δίκαιος αναζητούμε ηρεμια και μοναξιά...που εγραψα κατα λαθος στο σχόλιο επάνω..Ο δαίμων του πληκτρολογίου..που λενε.
Καλο βράδυ.
ΝεφΕλλη
Οι κότες που ζουν στη φάρμα της κυρίας Τουίντι δεν περνούν και τόσο άσχημα, αλλά και πάλι τίποτα δεν θα ήθελαν περισσότερο από την ελευθερία τους. Ιδίως τώρα που η ιδιοκτήτριά τους αποφασίζει να σταματήσει την επιχείρηση παραγωγής αβγών και να ξεκινήσει να πουλάει... κοτόπιτες!
