| |
Τι κόσμος κι αυτός να σου κλέβουν τ' όνειρο
που θες να μοιραστείς
να το μεταμορφώνουν σε τρέλα
την τρέλα σε νόμο
τον νόμο σε σωτηρία!
Μα ποια ελπίδα γεννήθηκε
χωρίς την ελάχιστη βία
να υπερασπίσει το αυτονόητο
-άβουλο σε θέλουν τ' ανδρείκελα-
και ποιοι είν' αυτοί που της αρνούνται
να τραγουδά ανθρώπινα
να μοιράζει ίσα το ίσο
και να οδηγεί το άρμα της
ανάμεσα σε φωνασκίες
στην καρδιά του κόσμου!
Σε οδηγούν οι τυφλοί στα κρεματόρια
για να δεις πού θα καταλήξουν
τα όνειρά σου...
Πώς να γυμνάσεις την αρρώστια
στο φως του Ολύμπου;
Σε "αγαπούν" πολύ
μα δε θα πάρεις τα πρόσωπά τους
κάτω απ' το μαξιλάρι σου.
Για μισή ζωή γεννημένος δεν είσαι.
Με τη νύχτα στα χέρια σου ιππεύοντας
θα πέσεις...γιατί ήξερες το τίμημα απ' την αρχή
την πιο θαυμαστή μεταμόρφωση
των πληγών...των πηγών του πόνου
σε αυτοσυνείδηση!
Και μόνο έναν αν έσυρες απ' το βούρκο
μεγάλη η νίκη σου
και θησαυρός η σκυτάλη!
Ίδιον μ' εκείνους δε σ' έκαναν
εσύ η αρχή του τέλους για τη βασιλεία τους
κι ο φάρος και τ' αστέρι.
Λάμψε μνήμη και μεταμόρφωσε τον κόσμο στον εαυτό του!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
