| |
| | Η πληγή |  | | | Για όλους με τη καλησπέρα μου | | |
Κουπλέ
Σαν βαριά συννεφιά
που σκεπάζει το σώμα,
με το γκρίζο της χρώμα
το μυαλό τη καρδιά
η αγάπη αυτή
αλυσίδα θυμίζει
τη σκλαβιά που ορίζει,
στη δική μου ψυχή…
Κουπλέ
Καθώς, λέξη ιερή
που αλλάζει τα πρέπει
και, τα πάντα ανατρέπει
μοιάζει τόσο πικρή
όπως, βγαίνει ψυχρά
από χείλη που ενδίδουν
διαρκώς κι’ αναδίδουν
προδοσία, ψευτιά…
Κουπλέ
Τότε, πως ν’ αφεθεί
το αστείρευτο μίσος,
που αφοπλίζει τα ίσως
λογικά να φερθεί…
Όταν, κρύβει η αυταπάτη
τη ντροπή, την απάτη
δίνοντας ανοσία,
σε αγάπης, πληγή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ferelpis | | | |
|
Νικηφόρος Ουρανός 38
19-04-2016 @ 16:48 | Στίχοι τρυφεροί και πανέμορφοι!
Καλό απόγευμα, Αρτέμη! | | **Ηώς**
19-04-2016 @ 17:53 | ΠΆΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΤΕΜΗ! ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
19-04-2016 @ 20:44 | ::rock.:: ::up.:: ::yes.:: | | ακριτας
19-04-2016 @ 22:15 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios
20-04-2016 @ 02:28 | Τότε, πως ν’ αφεθεί
το αστείρευτο μίσος,
που αφοπλίζει τα ίσως
λογικά να φερθεί… ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
