| |
| | Προμνησία |  | | |
Μια λέξη κύλησε, ένα μικρό φως
ταξιδιού, πορεία με λυχνίες ομίχλης,
σαν την λήθη που ξεφαίνει τα πέπλα της
στο πέρασμα μιας ευλογημένης σιωπής.
Κι όμως δεν είναι ευχής αστέρι αυτό
κι ούτε λουλούδι ελπίδας,
δεν είναι τραγούδι ονείρου,
νύχτες έναστρες και ήλιοι διάφανοι,
σκιρτήματα της αυγής οδηγητές,
λέξεις ουράνιου τόξου και γαλήνης,
φωτιά ψυχής συθέμελης πέτρας,
είναι δάκρυ σιγής ανάστροφης,
κραυγή κατάρας κι αίμα,
σάπια οσμή κι ανατριχίλα,
μαύρη πληγή χρυσής λεπίδας,
θάνατος, θάνατος, θάνατος ψυχής.
Το κύμα σπρώχνει σαδιστικά
την θλίψη μιας άχρωμης σκιάς
και το πανί της τρικυμίας μοναχικός
αντικατοπτρισμός ευχής κι οργής.
Όλοι σιγά σιγά μοιάζουν να ξαναβρίσκουν
το χαμένο νήμα της γραφής
κι ορκίζονται έτοιμοι να το ξαναπιάσουν
από την αρχή, άμοιροι και μοιραίοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
20-04-2016 @ 02:08 | και το πανί της τρικυμίας μοναχικός
αντικατοπτρισμός ευχής κι οργής.
Όλοι σιγά σιγά μοιάζουν να ξαναβρίσκουν
το χαμένο νήμα της γραφής ::whist.:: ::yes.:: | | annadrak
20-04-2016 @ 08:01 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | pennastregata
20-04-2016 @ 10:47 | Έξοχο.Χαίρομαι όταν σε ξανασυναντώ, Θοδωρή! ::hug.:: ::hug.:: | | helianthos
20-04-2016 @ 11:40 | Καλημέρα! Γειά σου Αγάπη, σ' ευχαριστώ! | | ΒΥΡΩΝ
20-04-2016 @ 19:32 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
.....................................................! ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
