Μαυρομουστάκης
24-04-2016 @ 00:22 | Καλημέρα οικογένεια.
Γεννιόμαστε γυμνοί και άδολοι. Η ζωή μάς ντύνει με ατέλειες
και στην πορεία της οδηγούμαστε σε πονηρά εκμαγεία που μας αλλοτριώνουν.
Η αγνή φύση μας βάλλεται καθημερινά και με την παρέλευση πολλών
χρόνων υπάρχει ως ίζημα πλέον, ίζημα ως προϊόν χημικών αντιδράσεων
μεταξύ αυτής και ψυχοφθόρων στοιχείων.
Μονάχα με τη ρηξικέλευθη φλόγα του έρωτα καθίσταται εφικτή η ανάδυση μέρους των έμφυτων άσπιλων συναισθημάτων μας.
Ας ερωτευθούμε, ας μαγευτούμε και την εύχυμη ζωή, απ' το ποτήρι της αγάπης ας γευτούμε!
| |
Κων/νος Ντζ
24-04-2016 @ 08:42 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-04-2016 @ 09:12 | Φυγαν τα τρενα πια φιλε μου, πανεμορφο το ποιημα, καλημερα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Μαυρομουστάκης
24-04-2016 @ 09:22 | Καλημέρα Γεωργία.Μέσα στο απαισιόδοξο πέπλο που μας σκεπάζει ας προσπαθούμε να σφυρίζουμε αισιόδοξες νότες.Έτσι θα διατηρούμε άσβεστες τις ελπίδες μας για κάτι καλύτερο. | |
Άηχος
24-04-2016 @ 09:39 | Ωραίο!! | |
ακριτας
24-04-2016 @ 12:33 | Ωραιότατο ποίημα!!!! Υπέροχος και ο σχολιασμός σου!!!
Καλή σου Ημέρα ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ::382.:: | |
AF1953
24-04-2016 @ 13:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Κώστας 1959
24-04-2016 @ 17:30 | Γεια σου Χαράλαμπε.
Εξαιρετικό το ποίημά σου !!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
πανσελινος
24-04-2016 @ 21:31 | Στα χτυποκάρδια
στάζουνε χάδια
ποτίζονται οι έρωτες
κι αυτοί σταλάζουν
ολόστηθα μας. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Υπέροχο, τόσο το ποίημα όσο και το σχόλιό σου ! Καλησπέρα! | |
Μαυρομουστάκης
24-04-2016 @ 21:54 | Καλησπέρα Κατερίνα, με το ταξιδιάρικο ψευδώνυμο. Σ' ευχαριστώ. | |
annadrak
25-04-2016 @ 08:37 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
30-04-2017 @ 16:27 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
 |
