| |
Μοναχός,σ'ένα δωμάτιο αδειανό,
μπρος μου αναμνήσεις*άλμπουμ
σε φόντο ασπρόμαυρο...
Τάχα να υπάρχει κάποιος
που ζωντανές να τις κρατά;
Προ των πυλών η θλίψη...
Το όχι το αναμενόμενο...
Να ακουσθεί γύρω,σε τοίχους άσπρους...
Παράλληλα,παλιάτσος βγαίνει
στης αχανούς πολιτείας τα στενά.
Μα ξάφνου,κάνει μιμήσεις απρόσμενες...
Μίμος τελικά,που στης μπόρας την ροή
δε δίστασε να βγει,το άσπρο και το μαύρο
να χάσει από πάνω του...
Ίσως,σιγά-σιγά,κι άλλοι να βγουν...
Και η πολιτεία η μονότονη
ν' αποκτήσει ένα χρώμα
ζωηρό...Μοναδικό...
Η καρτερική χαρά
απρόσμενα να 'ρθει.
Και ποιός ξέρει;
Ίσως να υπάρξουν
και αναμνήσεις νέες...
Ζωντανές,από ζωντανούς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
