| |
Ο Αχιλλεύς έπλευσε για την ξακουστή Τροία.
Άφησε πίσω βασίλειο,πλούτη,ζωή μακρά.
Η θεά μητέρα του Θέτις είπε για δυο μοίρες
με θάνατο συνδεδεμένες*γνώμη δεν άλλαξε...
Απ'το νου του δεν πέρασε το δικό του κονάκι;
Διάβαινε απ'τη Μελιταία ως τον Σπερχειό...
Στην Ελλάδα,τη Φθία και την Αλόπη*Ξέγνοιαστος...
Η ζωή,νερό τρεχούμενο*ξεγνοιασιά,μια πλάνη...
Εδώ γύρω,των Μυρμιδόνων βασίλεια παντού.
Μελιταία...Ύστερα Ξυνίαι*μα τώρα κάμπος...
-Στης Ελλάδος την καρδιά,γη ευλογημένη.
Μέρη άψαχτα περνάς*τάχα θα τα συλλογιστείς;-
Για μένα καθημερινότητα είναι*άτυχος;
Ίσως,κι αυτό ως δεδομένο θεωρώντας το.
Αμέριμνος κι εγώ για μέρη αρχαία,ποθητά,
από των Λοκρών και των Μαλιών τα βασίλεια...
Ακόμα και τα πιο δεδομένα,τα πιο κοντινά,
σημασίας χρήζουν*θα βρεις ιστορία οικεία
για μέρη κοινά -για μάτια ανερεύνητα,συχνά-.
Ψάξε τον τόπο σου,τις ρίζες σου...Και δεν θα χάσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
