| |
Είναι οι δρόμοι μας στένοι για τους βρω
Μια ανάσα αποστασή για να βρεθούμε
Είναι ανόητα αυτά που θέλω να σου πω
Ίσως παράξενα αυτά που θα ακουστούνε
Σαν ένα κρύσταλλο που σκάει φωτεινό
Σε παραμύθι που είχε μείνει ξεχασμένο
Πάνω σε ράφι περιμένει μοναχό
Που δεν διαβάστηκε και όλο μένει σκονισμένο
Κι αν στις σελίδες μου θα βρεις το σ'αγαπώ
Μην το πιστέψεις, άλλοι το γράψανε για μένα
Εγώ δεν γράφω τα κάνω πράξεις προτιμώ
Είναι αυθόρμητα και όχι εσκεμένα
Δράκους και μάγισσες θα συναντήσεις στο σκότος
Θα προσπαθήσουν κρυφά να σε πληγώσουν
Κι αν βγεις χαμένος πάλι εσύ θα είσαι πρώτος
Μην τους ακούς γιατί είναι αυτοί που θα σε προδώσουν
Σαν κρίνο είσαι που γεννιέται σιωπηλό
Και που κανεις δεν θα μπορέσει να το αγγίξει
Τις καρδιάς σου το βιβλίο αν κοιτώ
Με λέξεις που λένε αν πράγματι αξίζει
Μα αν στις δικές μου σελίδες βρεις το σ'αγαπώ
Μην το πιστέψεις, άλλοι το γράψανε για μένα
Εγώ δεν γράφω τα κάνω πράξεις προτιμώ
Είναι αυθόρμητα και όχι εσκεμένα
Είναι ο τρόπος για να δεις πως νιώθω εγώ
Σαν είσαι απέναντι και με κοιτάς απορημένα
Είναι όλα αυτά που θέλω να σου πω
Μα δεν μπορώ γιατί δεν ξέρω τι είμαι εγώ για σένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
