| |
ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣΑΙ
Σου ζήτησα να κάνουμε κάποια πράγματα
Και με χαρακτήρισες απαξιωτικά, λιγούρη
Στεναχωρήθηκα, όχι για μένα αλλά για σένα
Γιατί δεν κατάλαβες
Μια ζωή φοβισμένη, από φόβους ανύπαρκτους
Αυτούς που επινόησε ο ανθρώπινος νους
Για να προστατεύει δήθεν τους αδύνατους
Αλλά μάλλον, για να βάλει χαλινάρι
Δεν δικαιολογείσαι, αλλά τι να το κάνεις
Οι χαμένες ευκαιρίες, είναι χαμένες
Και τα καθυστερημένα δάκρυα
Δεν απαλαίνουν την διαπίστωση της βλακείας
Σου ζήτησα να ξεφύγουμε από τα δεσμά για λίγο
Και μου είπες κι αν μας αρέσει;
Αυτό είναι ένα πρόβλημα, αλλά νομίζω
Όχι τόσο μεγάλο που να δικαιολογεί την άρνηση
Άνθρωποι είμαστε, εγκλωβισμένοι σε τείχη
Που φτιάξαμε εμείς οι ίδιοι
Και τώρα φοβόμαστε μη χάσουμε την ασφάλεια τους
Και ταμπουρωνόμαστε πίσω απ αυτά
Δεν δικαιολογείσαι, δεν είναι και ανάγκη να το κάνεις
Αλλά ένα να ξέρεις
Οι ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα
Και η ζωή καταγράφεται
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10/05/2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
