| |
Απόψε
Είναι που απόψε γέμισαν με χιόνι τα σοκάκια
κι ουρανός μισόσβηστος τη σκοτεινιά μετρά
είναι που ξεχειλίσανε με χίμαιρες τ’ αυλάκια
και παρασέρνουν ό,τι βρουν σε μέρη παγερά
Είναι που απόψε δεν κρατώ τους ήλιους μες στα μάτια
ν’ ανάψω έναν να σε δω λιγάκι μες στο φως
μόνο σκιές γεμίζουνε του νου μου τα δωμάτια
και στην ψυχή ξεχύνεται, ένας λυγμός κρυφός
Είναι που απόψε φόρεσες, αλλιώς το πρόσωπό σου
κι εγώ πώς έτσι να σε δω, σαν ξένη πια μορφή
πώς να γενώ απ’ την αρχή ξανά ο άνθρωπός σου
που παγιδεύει τη ζωή, σε μια ζεστή αφή;
Ποια σκάλα πάλι ν’ ανεβώ, πού να σε περιμένω
πώς χτίζονται τα βήματα για την επιστροφή;
Όσα σκαλιά ανέβηκα, τώρα τα κατεβαίνω
μετρώντας την απόσταση της γης απ’ την κορφή.
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
