| |
Σαββάτο βράδυ στην ιερά οδό κι εγώ κερί που λιώνει.
Στης καρδιάς το τρένο έμεινε, του πόνου το βαγόνι.
Σαν αστραπές πέφτουνε οι αναμνήσεις στο κεφάλι.
Μ’ένα μπουκάλι συντροφιά με κυριεύει η ζάλη.
Κοιτώ ζευγάρια αγκαλιά να μπαίνουνε στα σινεμά.
Ντυμένα είναι με αγάπη και με χαμόγελα πλατιά.
Κι εγώ πιο πέρα μόνος τα βάζω με την ζωή.
Γιατί η αγάπη μου όταν ξημερώνει αλλού να κατοικεί.
Μέσα στα χαλάσματα, σε θλιμμένα χαράματα.
Ψάχνω ένα στήριγμα να βρω.
Μέσα από τα φώτα, γυρεύω όπως πρώτα.
Της καρδιας μου να καλύψω το κενό.
Πολλές οι αναμνήσεις, για λίγο να γυρίσεις.
Στην τρικυμία μου ..να γίνεις στεριά.
Στους τοίχους γυρνάνε, σκιές και πονάνε.
Ζωντανό με κρατά μόνο η δική σου μυρωδιά.
Σαββάτο βράδυ κι εγώ ..λαθρεπιβάτης στο γλέντι του κόσμου.
Χωρίς εσένα ..δεν με αναγνωρίζω φως μου.
Μπαίνω στο αμάξι ..στο γκάζι ρίχνω τον θυμό μου.
Δεν είμαι εντάξει, έχω χάσει τον ελεγχό μου.
Στα συναισθήματα ακόμα ζεις, γυρνά για λίγο να με δεις.
Αν θες κουβέντα μη μου πεις, πάρε ρόλο στο έργο της σιωπής.
Σ’έχω ανάγκη και το εννοώ, για σένα μαύρο χάλι περνώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
