| |
Με μυροφόρα πέπλα
και δυο χιλιάδες ρόδα
και μια στάλα που έπεφτε
στο χώμα τους κρασί
Την κοινωνία μετάλαβες
γονατιστός μπροστά τους
και 'κείνοι ίσα πρόλαβαν
να πουν πως σ'είχαν δει
Όταν παντιέρα ανέμισες
χωρίς να έχεις φόβο
και σου'ριχναν μύρια βόλια
σε νύχτα σκοτεινή
Τον κόσμο θέλησες
καινούριο να τον πλάσεις
μα έδωσαν οι άρχοντες
μιαν άλλην εντολή
Παν'στο σταυρό σε κάρφωναν
κι εσύ χαμογελούσες
και δίπλα σου ο Βαραβάς
ζητούσε να σωθεί
Με λόγχη και μ'ακόντιο
κι ένα κουβά με ξύδι
και με σφουγγάρι
σου'δωσαν φαρμάκι για να πιεις
Κι όσο κι αν είναι όμοιο
αυτό που περιγράφω
μην το περάσεις πως είναι
για άλλη εποχή
Του Ιησού τα πάθη
ο κάθε ένας περνάει
την ζήση του αν προσπαθεί
ορθός να τη διαβεί
Με μυροφόρα πέπλα
και δυο χιλιάδες ρόδα
Και με φωνές αλέγκρες
αψίδες θα διαβεί
Με μυροφόρα πέπλα
και δυο χιλιάδες ρόδα
Και με αγκαθωτό στεφάνι
αυγή θα σταυρωθεί
Γεώργιος Κόκκοτας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
