| |
Από μικρές αιωνιότητες πλασμένος ο Κόσμος μας, φωλιασμένες ευλαβικά στα μικρά. Μας περιγελά ο Αγέρας, το Χώμα και το Νερό πως ποτέ δεν τις ψυχανεμιστήκαμε.
"Δεν αφουγκράζεστε τις στιγμές που περνάνε σαν ανεπαίσθητο αεράκι χαϊδεύοντας τα μάγουλά σας και ανασηκώνοντας τα μαλλιά σας, μα τα μάταια κοιτάτε και κυνηγάτε".
Μια μικρή αιωνιότητα κρύβεται μπροστά μου, μέσα σε αυτόν τον βαμμένο στην πορφύρα του ηλιοβασιλέματος απέραντο ωκεανό.
Μια μικρή αιωνιότητα κρύβεται στο πρώτο σας φιλί, στο τελευταίο σας αντίο, στο τελευταίο σας βλέμμα, στις αναμνήσεις σας, στην Αγάπη σας.
Μια μικρή αιωνιότητα κρύβεται πίσω από τα γέρικα μάτια και το άσπρο σαν χιόνι πυκνό μούσι του σοφού γέροντα που κατάλαβε τη ζωή, μα δεν πρόκαμε να την αγγίξει.
Μια μικρή αιωνιότητα κρύβεται στην Αλήθεια, στην κοπιαστική και αδιάκοπη "Άνοδο" από το επίπεδο του "Είσαι" στο επίπεδο του "Μπορώ" και στην Υπεράνθρωπη Δημιουργία.
Μικρές αιωνιότητες φωλιάζουν στον Κόσμο μας, όλες μαζί μπλεγμένες στην πανσπερμία χρωμάτων του μωσαϊκού της Μεγάλης Αιωνιότητας της Ζωής, μα εμείς στον ορίζοντα -καημένε άνθρωπε - μονάχα γκρίζο βλέπουμε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
