| |
| | Τα Νησια Τησ Ελλαδας |  | | | Από το: 'Οι ξένοι που αγάπησα'.Θερμή καλησπέρα σε όλες και όλους. | | |
ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
(The Isles of Greece)
Lord Byron.
Τα νησιά της Ελλάδας, τα νησιά της Ελλάδας,
η Σαπφώ όπου έψαλε της αγάπης το ρίγος,
που πολέμου κι’ειρήνης ανθίσαν οι τέχνες,
που αναδύθη η Δήλος και βλάστησε ο Φοίβος,
καλοκαίρι αιώνιο με χρυσάφι έχει ντύσει,
μα, εκτός απ’τον ήλιο, όλα τ’άλλα έχουν δύσει..
Της Χίου η μούσα κι’ εκείνη της Τέως,
του ήρωα η άρπα, το λαούτο εραστή
την, που οι ακτές σας αρνούνται, φήμη και κλέος
- τι βουβή είναι τώρα η γενέθλια γή-
βρήκαν σε ήχους που αντηχούν δυτικά
κι’απ’των προγόνων σας τα‘Μακάρων νησιά’.
Τα βουνά ατενίζουν τον Μαραθώνα
κι’ο Μαραθώνας την θάλασσα βλέπει
και μία ώρα ρεμβάζοντας μοναχός στον λειμώνα
την Ελλάδα ονειρεύτηκα πως ελεύθερη πρέπει
νά’ταν ακόμα… τι στον τάφο του Πέρση
να λογιέμαι για σκλάβος δεν μου πέρναγε σκέψη.
Βασιληάς σε πλατώματος εστάθη τον βράχο
-την θαλασσόγεννη Σαλαμίνα να βλέπει-
και καράβια χιλιάδες ήσάν από κάτω
κι’ήσαν όλοι δικοί του άνδρες- κατ’έθνη!
Στην αυγή της ημέρας όλα μέτρησε, ο ίδιος,
και πού ήσανε όλα όταν έδυσ’ο ήλιος;
Και που είν’όλα αυτά; και που είσαι εσύ,
Χώρα μου;Στις βουβές σου ακτές
ηρώων μπαλάντες πιά δεν μέλπει φωνή ,
δεν χτυπούν πιά σε στήθη ηρώων καρδιές !
Και πρέπει η αιώνια θεία λύρα σου, αλιά μου,
να ξεπέσει σε χέρια σαν τα δικά μου..
Η φήμη χαμένη..είν’όμως κάτι,
αν και είναι για μιά φυλή σκλαβωμένη,
ντροπή πατριώτη κι’ένα δάκρυ στο μάτι
να νοιώθεις..σαν ψάλλω έχω όψη κλαμένη,
γιατί τι έχει μείνει για σε ποιητή;
Για την Ελλάδα’να δάκρυ- των Ελλήνων.. ντροπή..
Τις βλογημένες δεν πρέπει ημέρες να κλαίμε;
Να κοκκινίζουμε δεν πρέπει; Οι προγόνοι ματώσαν..
Γή! απ’το στήθος σου ξαναδώσε, σου λέμε,
ένα υπόλειμμα, μόνο, Σπαρτιατών όπου λυώσαν..
απ’τους τριακόσιους τρεις δώσε, μόνο,
Θερμοπύλες καινούργιες να πυργώσουν στον χρόνο..
Πως! Σιωπηλή’σαι ακόμα; κι’όλα γύρω σιωπούν;
Α,όχι,όχι! Οι φωνές των νεκρών
σαν βροντή καταρράκτη μακρυνού αντηχούν
‘Ας ήταν ένας’,λεν, 'ένας των ζωντανών
να σηκωνόταν κι’εμείς κινάμε, κινάμε,
μονάχα οι ζωντανοί κουφοί σαν μιλάμε’..
Του κάκου, του κάκου! Άλλες χτύπα χορδές,
Με σαμιώτικο ξέχειλα το κύπελλο γέμα!
Παράτα τις μάχες με Τούρκων ορδές,
του χιώτικου κλήματος χύσε το αίμα!
Στο πρόστυχο κάλεσμα πως διεγείρεται, άκου,
ο κάθε θρασύς θιασώτης του Βάκχου!
Τον Πυρρίχιο έχεις, ακόμα, χορό,
μα η Πυρρίχια φάλαγγα που έχει πάει;
Πως ξεχνάς το πιο αντρίκιο, το πιο ευγενικό,
απ’τα δύο μαθήματα που έχεις πάρει;
Το αλφάβητο έχεις που σού’δωσε ο Κάδμος-
θαρρείς πως σου τό’δωσε να τό’χει’νάς σκλάβος;
Με σαμιώτικο ξέχειλα το κύπελλο γέμα!
Δεν θα βάζουμε θέματα σαν τούτα στο νού!
Τον Ανακρέοντα στίχους θείους εκέρνα,
Πολυκράτες ξεδίψασε- όχι λίγους- λαού
τυράννους, μα οι αφέντες μας τύραννοι , τότες,
δικοί μας τουλάχιστον ήσάν πατριώτες..
Της Χερσονήσσου ο τύραννος την λευτεριά αγαπούσε
Κι’ο πιο γενναίος και καλός φίλος της αυτός ήταν-
Ο Μιλτιάδης ήτάν αυτός, αυτός που κυβερνούσε
και νά’τανε η ώρα αυτή, να μπόραγε, να ήταν ,
όπως εκείνον νά’τανε να δάνειζε δεσπότη!
Σίγουρα οι αλυσσίδες του θα φέρναν την ενότη!
Με σαμιώτικο ξέχειλα το κύπελλο γέμα!
Στου Σουλίου τον βράχο, στης Πάργας την γή,
της σειριάς κάτι μένει, κάτι μένει απ’το αίμα
τι γυναίκες γεννήσαν φυλή Δωρική,
κι’ίσως έχει εκεί φυτευτεί κάποιος σπόρος
tης γενηάς των Ηρακλειδών, αιμοφόρος..
Μη προσδοκάτε λευτεριά απ’τους Γάλλους-
βασιληά έχουν κάποιον που πουλά κι’αγοράζει..
Στα δικά σας τα ξίφη, σε σας, όχι άλλους,
το θάρρος, η μόνη ελπίδα, ας κουρνιάζει..
Μα του Τούρκου η δύναμη , του Λατίνου η κλεψιά,
την ασπίδα σας θά’σπαγαν…όσο νά’ταν φαρδειά ..
Το κύπελλο γέμα με της Σάμου κρασί!
Στην σκιά οι παρθένες μας τώρα χορεύουν.
Στα κατάμαυρα μάτια τους λαμπηδόνα χρυσή,
καυτά όμως δάκρυα τα δικά μου μουσκεύουν,
σαν τα στήθη που βλέπω, τέτοιου ανείπωτου κάλλους,
να πρέπει..να πρέπει να βυζάξουνε σκλάβους..
Στου Σούνιου αφήστε με την μαρμαροπλαγιά,
-εκεί, που απ’τα κύματα και’μένα, άλλός κανείς
στον φλοίσβο ακούει τα λόγια μας και τα μουρμουρητά-
σαν κύκνος το στερνό να’πώ τραγούδι της θανής.
Μια σκλάβα γη δεν θα γενεί ποτές η γη η δικηά μου-
Σπάστε, ‘κείνο το κύπελλο με το κρασί της Σάμου!
Απόδοση στην ελληνική: Μ.Ελμύρας.
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 16
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | | |
|
errikos_rwot
15-05-2016 @ 18:54 | Εξαιρετική η απόδοση!
::smile.:: | | πανσελινος
15-05-2016 @ 19:01 | Εξαιρετική η απόδοση του ποιήματος του Μπάιρον.
Συγκλονιστική θα έλεγα.
Εκείνος ο ''ξένος'' αγάπησε με τόσο πάθος την Ελλάδα και πέθανε πολεμώντας γι 'αυτή, υπηρετώντας τα υψηλά ιδανικά του.
Σήμερα, ποιος κάνει κάτι για τούτη τη χώρα; | | ΛΥΔΙΑ_Θ
15-05-2016 @ 19:02 | Καταπληκτική απόδοση ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | Ιππαρχος
15-05-2016 @ 19:19 | Είναι οπωσδήποτε πολύ αξιόλογη απόπειρα μετάφρασης. Έχεις να συναγωνιστείς όχι μόνο το εξαίσιο πρωτότυπο ποίημα αλλά και την υπέροχη μετάφραση του Α. Εφταλιώτη. Η δική μου ταπεινή άποψη είναι πως πρόκειται για μια σπάνια φορά που η μετάφραση (του Εφταλιώτη εννοώ) ξεπερνάει το πρωτότυπο. Εκείνη είναι πιο ελεύθερη πάντως, ετούτη εδώ είναι πιο πιστή χωρίς να θυσιάζει ποιητικότητα. Πολλά μπράβο από μένα. | | Άηχος
15-05-2016 @ 19:20 | Μπράβο σου!!! | | ακριτας
15-05-2016 @ 19:24 | Αυτή είναι η ομορφιά και το μεγαλείο της ποίησης πολλά και πολυσήμαντα τα νοήματα των Ποιημάτων του.
Πλημμυρίζουν με ορμή και λυρικό πάθος για την Ελλάδα που λάτρεψε . Ο Μπάιρον υπήρξε το πρότυπο του ρομαντικού ήρωα και του ρομαντικού ποιητή.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την εξαιρετική απόδοση στην ελληνική!!!!!!!
Καλό απόγευμα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-05-2016 @ 19:57 | Με ολα τα φιλαρακια Μιχαλη μου εξαιρετη και δυσκολη δημιουργια, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Oλύμπιος-Θεός
15-05-2016 @ 20:38 | ::1255.:: | | ΒΥΡΩΝ
15-05-2016 @ 21:39 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟ Μιχάλη...!
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | Κώστας 1959
15-05-2016 @ 22:31 | Μπράβο Μιχάλη.
Εξαιρετικό !!! Έκανες πολύ καλή δουλειά !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Αναπάντεχος
15-05-2016 @ 22:54 | Μιχάλη και γω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μ.Ελμύρας
15-05-2016 @ 23:17 | Ευχαριστώ όλες τις φίλες και τους φίλους! Ιδιαιτέρως τον Ίππαρχο.
Είχα υπόψη μου τον Εφταλιώτη...Αλλά εγώ θέλησα να σας παρουσιάσω
το ποίημα του Λόρδου Βύρωνα και όχι ένα δικό μου ποίημα...
Χαίρομαι που αφήνετε να εννοηθεί ότι κάπως τα κατάφερα.
Καλό σας βράδυ και πάλι σε όλες και όλους! | | **Ηώς**
16-05-2016 @ 08:32 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
εξαιρετική μετάφραση Μιχάλη μου καλημέρα! | | φραγκοσυριανος
16-05-2016 @ 23:41 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: https://youtu.be/ZBG09_5yUMY | | Vasilis Elgreco
17-05-2016 @ 10:02 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | konstantinidis Anestis
17-05-2016 @ 18:55 | ::up.:: αψογος | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
