| |
Δίχαζα τις Ανατολές, μ’ ένα βαρύ σκοτάδι
και στο παγκάρι έριχνα, όλο σκουριά πεντάρες
τα όνειρά μου πέταγα στο πιο βαθύ πηγάδι
κι ύστερα την ορφάνια μου, τη γέμιζα κατάρες!!!!
Λαμνοκοπούσα αμέριμνα στου κόλπου τη θαμπάδα
και στη βροχή με χτύπαγαν της λησμονιάς οι οίστροι
Ψαρεύοντας ζωγράφιζα, γλυκά τη φεγγαράδα
μα γλίστραγε η μπετονιά, χάνοντας και τ’ αγκίστρι
Στρατολογούσα μάτια μου πάλι τις ενοχές μου
ποντάροντας τον έρωτα, μονόπλευρα στο μαύρο,
Νόμιζα θα σε κέρδιζα με τις παραδοχές μου
μα σ’ έχασα…..και πάσχιζα την αγκαλιά σου νάβρω!!!!!!!!!!
Δίχαζα τις Ανατολές με σύννεφο απ’ τη Δύση
κι έριχνα δίχως να σκεφτώ της λησμονιάς το λάσσο
Μου έβαζες προβλήματα. Δεν εύρισκα τη λύση
και σ’ έχανα καρδούλα μου, προτού να σε χορτάσω!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
