Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131402 Τραγούδια, 269599 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μην αφήνεις
 
Μην αφήνεις στη ζωή σου το μηδέν να κυβερνά
ξέρεις....η κενή πνοή σου...τίποτα, ουδέν γεννά.
Συνετίσου και αιτήσου νά 'χεις χέρια ταπεινά
και δυό σκέλη παραστάτες, να νικάς σα τα κινάς.
Το μυαλό σου κωπηλάτες, Αργοναύτες να χωρά
και προορισμό του νά 'χει τη χρυσόμαλλη δορά...
....που 'ν η γνώση των λογίων κ' η σοφία του λαού
....που 'ν η πίστη των αγίων, του απόρθητου "ναού".
Δίνει η γνώση την σοφία, πίστη σε, Θεού τρανού
μα κεφάλια με λοφία έχουν γνώσεις… πετεινού!
Η καρδιά σου στην Ιθάκη του Καβάφη να στοχεύει
που 'ναι δόθε, μα εκείθε.....η Κακία ελλοχεύει.
Αν της Αρετής τη χείρα, με την πείρα σου κρατείς
θ' αχνοφέξει κάπου ο ήλιος μιας ζωής ιδεατής.

Τ' αγαθά μας κόποις κτώνται
και δε μας χαρίζονται
κ' οι ζωές που κατακτώνται
ας μη χαραμίζονται.



16/05/2016



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
Μαυρομουστάκης
17-05-2016 @ 00:04
Καλημέρα. Καλή Τρίτη να ξημερώσει για όλο τον κόσμο.
errikos_rwot
17-05-2016 @ 00:09
Υπέροχο!
::smile.::
CHЯISTOS P
17-05-2016 @ 00:50
Χορταστικοί οι στίχοι σου, Χαράλαμπε, γεμάτοι παραστάσεις, ιδέες και γνώση ! ::up.::
Κων/νος Ντζ
17-05-2016 @ 06:35
::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
17-05-2016 @ 08:09
Το μυαλό σου κωπηλάτες, Αργοναύτες να χωρά
και προορισμό του νά 'χει τη χρυσόμαλλη δορά...
....που 'ν η γνώση των λογίων κ' η σοφία του λαού
....που 'ν η πίστη των αγίων, του απόρθητου "ναού".
Δίνει η γνώση την σοφία, πίστη σε, Θεού τρανού
μα κεφάλια με λοφία έχουν γνώσεις… πετεινού!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
17-05-2016 @ 08:29
Τ' αγαθά μας κόποις κτώνται
και δε μας χαρίζονται
κ' οι ζωές που κατακτώνται
ας μη χαραμίζονται.

ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ!!!!!!!!!!!!!!1 ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
17-05-2016 @ 09:03
::theos.:: ::smile.:: ::theos.::
heardline
17-05-2016 @ 13:26
Αν και το σημερινό σου, έχει επιτακτικότητα μεγάλη, ως δε και εκπαιδευτική διάθεση, εν τούτοις παραμένει ένα πολύ καλό ποίημα, σε όλα της σήμερον.


::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Κώστας 1959
17-05-2016 @ 14:17
Γεια σου Χαράλαμπε.
...Τ' αγαθά μας κόποις κτώνται
και δε μας χαρίζονται
κ' οι ζωές που κατακτώνται
ας μη χαραμίζονται...
Πάρα πολύ ωραίο (όχι μόνο αυτή η στροφή, στο σύνολό του) !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-05-2016 @ 19:16
δυνατό ::yes.:: ::yes.::
ακριτας
17-05-2016 @ 19:31
μα κεφάλια με λοφία έχουν γνώσεις… πετεινού!

Μια τεράστια αλήθεια που την χώρεσες μόλις σ ένα στίχο!!!!

Καταπληκτικό όλο το ποίημα εύγε!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
17-05-2016 @ 21:40
Αν της Αρετής τη χείρα, με την πείρα σου κρατείς
θ' αχνοφέξει κάπου ο ήλιος μιας ζωής ιδεατής. ::theos.:: Αυτό!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο