smaragdenia
17-05-2016 @ 08:39 | τραγουδώντας ψάχνω τη μονιά σου κοντά στ'αχείλι της ερήμου
αχ μη με ζητήσεις πια ξεγελασμένη, στ'αλλοτινά μου μέρη
τώρα,στερνή μου ανείπωτη γλυκάδα σκόρπα το καλοκαίρι
ποτίζεται αστερωμένη με τ'άνθια η ζωντανή ψυχή μου
θ'ακολουθήσω το κατόπι σου κι ας είναι για χιλιάδες μίλια
τούτο το μήνυμα μου, στο σιγανό τροχάλισμα του ανέμου
πως ταξιδεύει μιά περήφανη ψυχή αν ξέρεις έλα πέ μου
ολόγυμνη γλιστρώντας και κατρακυλώντας φτάνει στα προσήλια
ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΟΥ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΠΗΡΕ .............
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ.......... | |
Κων/νος Ντζ
17-05-2016 @ 08:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
rania.foka@yahoo.co.uk
17-05-2016 @ 08:44 | καλημέρα!!!!!!!!!!!θαυμάσιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Μαυρομουστάκης
17-05-2016 @ 10:16 | Ποίηση που τη διαπνέει άνεμοϛ υπεροχήϛ
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-05-2016 @ 12:02 | Yπέροχο!!! | |
ακριτας
17-05-2016 @ 19:16 | Θαυμάσιο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
