| |
[align=center][B][I]Με ξεπέρασα
Δεν με έχω ανάγκη πλέον
Τα λόγια μου υπάρχουν στον αέρα με ξερνούν με χλευάζουν με
πειράζουν τσιμπώντας και τραβώντας τα άσπρα αραιά γένια μου
Σαν ανίψια που μετά καιρό τα βλέπεις
Δεν γράφω καλό μου
Το ξεπέρασα και αυτό
Επιβιώνω πάνω απ τον τάφο μου
Ρηχός σαν την ζωη μου και αυτός
Θυμάμαι ότι άκουγα απ έξω κάτι ήχους που τους έκανα λέξεις και μετά οι λέξεις έγιναν εγώ και συ
Βλέπω στο τέρμα της γραμμής τώρα μόνος ήμουν έτρεχα και βγήκα δεύτερος
Μύριζα απλά το άρωμα σου και το ακλουθούσα
Αλλά εσύ είχες κόψει τις γέφυρες
Σαν ακροβάτης με όλα τα υπόλοιπα συμπράγκαλα εκεί στα σίδερα να ακουμπώ στην γέφυρα που τσάκισες με ένα γέλιο
Το να αφήσω να πέσω
Όχι
Πάλι κοντά σου θα έρθω
Μια σκιά σαν δερβίσης να στριφογυρίζω στο είναι σου
Όχι δεν θέλω
Για πάντα σε ένα βάλτο με μουχλιασμένα νούφαρα αυτός να είναι ο τρόπος μου
Έτσι μαζί με την μούχλα να ζω
Μόνος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
