| |
Ιδανική πατρίδα ( μουσική)
Είχα μι’ αγάπη στην ζωή από παλιά,
ζούσε στα δένδρα, αγκαλιά με τα πουλιά.
Ήταν μονάκριβη, παρθένα γαλανή,
σειρήνα ξελογιάστρα, με ολόγλυκια φωνή.
Ποτέ δεν την αντίκρισα μπροστά μου,
μα η φωνή της μάγευε τ’ αυτιά μου.
Ήταν μι’ αγάπη ιδανική χωρίς ψεγάδι,
μόνη για μένα συντροφιά πρωί και βράδυ.
Πέρασε η ζήση σαν νερό και δεν την είδα,
έμεινε στ’ όνειρο… ιδανική πατρίδα.
Μα πριν σαν γέροντας τα μάτια μου τα κλείσω,
χάρη μοναδική θα της ζητήσω.
Να με ζυγώσει και σφιχτά να μ’ αγκαλιάσει,
με χάδια και φιλιά, να με χορτάσει
και η ψυχή μου μακριά να ταξιδέψει,
πάνω στις νότες που από 'κείνην έχει κλέψει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
