| |
ταξιδεύω μέσα στις ξένες βροχές
σε γκρεμούς φρυδιών κατρακυλάω
στα υπόγεια μ'αναμμένες φωτιές
έμαθα για καημούς να μιλάω
τώρα μαθαίνω στο αίμα μου
το άσωτο τραγούδι του χρόνου
στο φώς γυαλίζει το βλέμα μου
καρφωμένο στο σώμα του πόνου
δεν σε καλοβλέπω δρόμε του καλού
πάντα ξεπέφτω στη σκόνη των καιρών
ίλιγγος είναι το πείσμα του μυαλού
που σκαλίζει με τα νύχια το παρόν
φεύγω απ'τη θύμηση να σε γυρέψω
και γυροφέρνω σ'αποβάθρες και μώλους
τις θάλασσες σου ζητάω να μαγέψω
δίχως ψεύτικα χαμόγελα και δόλους
ανηφορίζω μέχρι τ'αστέρια
πιο κάτω εκεί στην πατρίδα εσύ
στους λύκους ανάμεσα ποια χέρια
αγγελικό κρατάνε ένα σπαθί
τραγουδώ στο ταξίδι της ηλικίας μου
που νάναι η πομπή με τις εικόνες σου
ακούω και την ηχώ της δειλίας μου
που κάθεται σίγουρη στους προμαχώνες σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
