| |
Μοιαζουν οι νυχτες με τις αρχαιες Μοιρες,
Κρυμμενες πισω απ'αστρα και φεγγαρια
Μονοφθαλμα κορακια που ριχνουν ζαρια.
Τρομαζουν τους δειλους και τους αδαεις
Αν δεν ξερεις τι ψαχνεις δεν θα το βρεις.
Σμιγουν στο σκοταδι ονειρα και αληθειες
Με πυροτεχνηματα φωτιζουν την ψυχη
Ψυθηριστα ερωτολογα, εισακουσμενη προσευχη.
Το ψαλιδι παιρνουν και χαμογελουν.
Μοναχα τυχεροι και εκλεκτοι επιζουν.
Τριγυρνουν σε σοκακια και λεωφορους σαν οπτασιες
Ολα τα βλεπουν μα δεν δικαζουν
Μονοπατια χαραζουν και τα φυλαγουν,
Διαλεγουν τον δρομο τους οι Νυχτοβατες
Αν δεν τους χαριζετε πρεπει να τον κερδανε.
Μοιαζουν οι νυχτες με τις αρχαιες Μοιρες,
Κυβερνουν τις σκιες μα δεν σβηνουν ελπιδες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
