| |
[B]Ανεργία και φάδερ ίσιουζ[/B]
Τα μακαρόνια μου έχουν σταθεί σε δύσκολες φάσεις της ζωής μου
αλλά προτιμώ να τα κάνω στην άκρη
και να ανοίξω μια μπύρα
κι ας μην έχει κιμά πάνω της
ούτε τριμένο τυρί.
Πίνω την μία μετά την άλλη,
φτάνω σε ένα νούμερο
ίσο με τα χρόνια που με θυμάμαι να κοπανάω το κεφάλι μου στον τείχο
λόγω ελλείψεως γκόμενας
ίσο με τα χρόνια
που θυμάμαι τον πατέρα μου να σαπίζει στα αντικαταθλιπτικά και στις απλήρωτες υπερωρίες
ίσο με τα χρόνια
που βασανίστηκαν με την πρέζα τα παιδιά πριν πουν «Γάμησε το δεν αντέχουμε άλλο, φεύγουμε από εδώ»
και ίσο τέλος πάντων με τα χρόνια
που στέναξαν ποίηση και εργατική τάξη
κάτω από κάτι καλογυαλισμένες μαύρες μπότες.
Γαμώτο μου,
ήμουν μικρός και εσύ πατέρα δεν ήσουν καλά
και ρώταγα τι έχεις και στεναχωριόμουν.
πίνω μπύρες
για όσες χρονιές δεν ήσουν καλά
και πίνω πολύ γαμώτο μου, απελπιστικά
πολύ
ας με σταματήσει κάποιος
πριν ξεράσω
ή ξεράσει αυτός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
