Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παράσταση
 
Άλλη μια παράσταση τέλειωσε
οι ηθοποιοί αποσύρθηκαν στη δόξα τους
οι κομπάρσοι στριμώχτηκαν στα παρασκήνια
κι' οι θεατές μετά τα δάκρυα και τη θλίψη
πετάχτηκαν στη διπλανή κρεπερί
για ν' αδειάσουν τη ψυχή τους
στο παγωμένο ποτήρι μιας μπύρας.

Έμεινα στα τελευταία καθίσματα
μέχρι ν' αδειάσει η σκηνή κι' η πλατεία
όταν ξηλώθηκε και το τελευταίο καρφί
η σιωπή ήταν τρομαχτική και απειλιτική
σαν κρεμάμενο σπαθί στον αέρα
η ατμόσφαιρα πνιγηρή και βρώμικη
κι' η μοναξιά μου ένας ρόλος ατελής.

Θα γίνουν κι' άλλες παραστάσεις
το ξέρω,είμαι σε αναμονή
εκείνο που δεν ξέρω και τόσο πολύ φοβάμαι
είναι αν θα είμαι πάντα ο θεατής
στα πίσω καθίσματα...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝΝΑ
 
**Ηώς**
01-06-2016 @ 01:05
::rock.:: πάρα πολύ καλό!

«Αίμα κυλάει μέσα μας
δεν είμαστε ατσάλι.
Όλα ζυγιάζονται αλλιώτικα από πριν.
η μοναξιά κυρίαρχος….με γέρνει…με φοβίζει.
Δεν είμαι πια ένας απλός θεατής
σ’ ένα στασίδι της ζωής
να κάθομαι και να θωρώ…..
παρά ο ίδιος ηθοποιός σ’ ένα σανίδι
σαρακοφαγωμένο…
που τρίζει καθώς χοροπηδάω ισορροπώντας....»
Φ.Κ(Χριστούγεννα 1999)
Κων/νος Ντζ
01-06-2016 @ 07:11
::rock.:: ::up.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
01-06-2016 @ 07:22
Ελεύθερος στίχος,
σε όλη του την ομορφιά!
Καλό μήνα, Άννα!
rania.foka@yahoo.co.uk
01-06-2016 @ 08:15
η σιωπή ήταν τρομαχτική και απειλιτική
σαν κρεμάμενο σπαθί στον αέρα
η ατμόσφαιρα πνιγηρή και βρώμικη
κι' η μοναξιά μου ένας ρόλος ατελής.
φοβερό!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
steven boss
01-06-2016 @ 08:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
01-06-2016 @ 10:53
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο