| |
| | ~* Παραμυθένια θάλασσα *~ |  | | | πόσο θα θελα να λικνίζεσαι, σαν κύμα στο ακρογιάλι μου, και ν' απλώνω στα υγρά σου βότσαλα, χαϊδεύοντας την αλμυρή σου γεύση, στα αρμυρίκια των πατημασιών σου | | |
[align=left][B][I]
*~* Παραμυθένια θάλασσα *~*
Σπάζω τα φράγματα του νου
κι η εξαΰλωση παίρνει την υφή
του υγρού στοιχείου, που ρέει
και γεμίζει ασυντόνιστες κοιλότητες,
στους αιτούντες υπαρξιακούς ερεθισμούς
στην ψυχή των διαβουλεύσεων,
προσπαθώντας να απαθανατίσω,
τη φλογερή συνεύρεση των σφιχταγκαλιασμένων
βλεφοκυτταρικών συνουσιών,
που δεν υπάρχει πέρας,
στον αιώνιο έρωτα της μνήμης !
Δεν ξέρω τι κατάφερα στο αόρατο,
όμως η πραγματικότητα με καθήλωσε !
Μη διερωτάσαι ...
Υπήρχαμε ! Εκείνη τη στιγμή !
Όπου μπορώ να ζωγραφίσω, την αγάπη
στον καμβά της σάρκας
και ν' ακούσω την μουσική της έλξης σου
στους ποιητικούς ρυθμούς,
της διψασμένης σου ανάσας, άνευ όρων,
απ' τα ματοτσίνορα σου
κι οι συγχορδίες των βλεφαρίδων σου
να ανοίγουν το βήμα της Άνοιξης !
Αγαπημένη μου ποιητική και παραμυθένια θάλασσα,
πόσο θα θελα να λικνίζεσαι,
σαν κύμα στο ακρογιάλι μου,
και ν' απλώνω στα υγρά σου βότσαλα,
χαϊδεύοντας την αλμυρή σου γεύση,
στα αρμυρίκια των πατημασιών σου,
που πέρνουν το κόκκινο χρώμα της καρδιάς
του εκατόφυλλου.
Στη λάμψη των ματιών σου, να μεθώ
σ' ένα ζωογόνο πυρήνα, ακροβατώντας,
που συνοδεύει τις επιθυμίες του "θέλω" ...
. . . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
02-06-2016 @ 09:29 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-06-2016 @ 14:05 | Υμνος καλε μου φιλε υμνος, τοσο ομορφο, τοσο υπεροχο, της αξιζει της πλανευτρας, φιλια. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
