Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132663 Τραγούδια, 271105 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν αγαπάς, προσπαθείς
 
Θόλωσε απότομα το βλέμμα
ένα πέπλο τύλιξε τα φοβισμένα μου μάτια
Τα πόδια μου τρέμαν σαν ψάρια
καθώς οδεύαμε στο τέρμα

Το δώμα άρχισε να στροβιλίζεται
δε με χωρούσε ο τόπος
Κι ήταν μεγάλος ο κόπος
του μυαλού να μη ζαλίζεται

Δεν είχε νόημα το ψέμα
μα ακόμα και στην αληθινή αγάπη
και οι δυο μας κάναμε λάθη
και βρεθήκαμε σε τέλμα

Σε αγάπησα και θα σ'αγαπώ για μια ζωή
μα οι φωτιές μας σβήσαν και χαθήκαν
άγνωστοι ανάμεσά μας μπήκαν
και ράγισε και πάλι το γυαλί

Θα ήμαστε κι απόψε σιωπηλοί
ή μήπως ήρθε η στιγμή
να αποφασίσουμε μαζί
να ζήσουμε με την ρωγμή?!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..ανήκω σε μένα και στα ΌΝΕΙΡΆ ΜΟΥ.. :)
 
Κων/νος Ντζ
03-06-2016 @ 19:22
::hug.:: ::love.:: ::yes.::

Θα ήμαστε κι απόψε σιωπηλοί
ή μήπως ήρθε η στιγμή
να αποφασίσουμε μαζί
να ζήσουμε με την ρωγμή?!
errikos_rwot
03-06-2016 @ 19:35
Υπέροχο!!!
::smile.::
rania.foka@yahoo.co.uk
03-06-2016 @ 20:24
έτσι ακριβώς!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::love.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-06-2016 @ 21:20
Να ζεις με τη ρωγμη, δυσκολο πολυ δυσκολο, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
χωρίς λόγια
03-06-2016 @ 22:24
.
aridaios
28-03-2017 @ 18:37
Που εισαι κοπελιαααααααααααααααααα ::cry.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο