| |
| | ~* Στο ίδιο στέκι *~ |  | | | Τα πανιά φουσκώνει ο αγέρας, κι όλα τα μεράκια, που ζύγιζαν κιλά, η ζυγαριά, εκεί τ' αυγαταίνει και βγαίνουνε δυο τόνοι κι ακόμα πιο βαριά | | |
[align=left][B][I]
. . . . *~* Στο ίδιο στέκι *~*
Δεν μετρά και τόσο η οπτική γωνία,
να διακρίνουμε,
ούτε η ψυχική διάθεση, διατρανώνει
τη στιγμή,
δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι,
αλλά όπως εμείς είμαστε, στον μέσα κόσμο
η ψυχή.
Την δύναμη που έχουμε στην καρδιά μας,
εκείνη μεταδίδουμε κι ας είναι
η σιωπή.
Όταν για πρώτη φορά συναντηθήκαμε,
θυμάσαι ;
Με ρώτησες, "γιατί δεν μιλάς" ;
όλα τα όνειρα μου, που ήταν,
σκορπισμένα,
συγκεντρώθηκαν, δια μαγείας, στο "μαζί",
το άγνωστο με το γνωστό,
είχαν γίνει, "ένα"
κι ο κόμπος στο λαιμό είχε σταθεί.
Ήταν η μοναδικότητα των ματιών σου
ο κόσμος σου, καθαρά αληθινός
κι αισθάνθηκα τον μαγνήτη των χειλιών σου
μες τη μαγεία, μυστηρίου,
για να ζω !
Μια εξουσία ήσουν, πάνω από μένα,
χαμένος ο πληθυντικός, σε χρόνο ενεστώτα,
ήταν δικός μας κι ο καιρός
κι η ομορφάδα της σκέψης,
μεταφέρει τη θάλασσα, ακόμα και μέσα
σε ένα μικρό δωμάτιο, παίρνοντας
την αύρα της !
Αυτή η γεύση, γοητεύει χαριτωμένα
και την κάνω ζωντανή αγκαλιά
θαλασσοπούλια μου ψιθυρίζουν με λέξεις
που το λεξιλόγιο, βγαίνει απ' τη καρδιά !
Τα πανιά φουσκώνει ο αγέρας
κι όλα τα μεράκια, που ζύγιζαν κιλά,
η ζυγαριά, εκεί τ' αυγαταίνει
και βγαίνουνε δυο τόνοι
κι ακόμα πιο βαριά.
Φαίνεται καθαρά στα μάτια τι πιστεύει,
με τι εικόνες αναδύεται η ψυχή
κι όσο μακριά κι αν ταξιδεύει,
στο ίδιο στέκι ο πόθος, οδηγεί !
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
