| |
Για σένα ένα βράδυ,
ξενύχτησα, και δυο
και πήγα στον Άδη,
την όψη σου να διω.
Να κράξω: «Ετοιμάσου,
να φύγουμε μπροστά»,
μα εκεί τ’ όνομά σου,
δεν το ’χαν ακουστά.
Κι ανέβηκα επάνω,
χωρίς αναπνοή,
σοφόν ή τσοπάνο
να βρω, που να εννοεί.
Και βρήκα μια πόρνη,
που μού ’μοιασε με σε,
γοβάκια κοθόρνοι,
τα χείλια της γλασέ.
Και μού ’πε πως είσαι
στ’ αστέρια τ’ ουρανού,
δε ζεις, δεν κινείσαι,
μηδέ δεν έχεις νου.
Οι δρόμοι γιγάντοι
κι εγώ τους περπατώ,
θα σ’ έχω διαμάντι
και λίρα μου εκατό.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
