| |
αφού το θές την ερημιά μου απόψε θα τη δείς
συστημένη και καλοφτιαγμένη
λίγες σκιές της κιαν ακόμα ξέμειναν, μη φοβηθείς
κι αγνάντεψέ την δεν είναι ξένη
τη δέχτηκα με δέχτηκε κι εκείνη στ'αληθινά
για δές ένα παρόμοιο χρώμα
στα κακορίζικα που φέγγει κρυφή παρηγοριά
βαθύ,απο ψηλά ως το χώμα
τώρα καλοπερνάω στενάζω και παραμιλώ
κοιτάζω τα μελλούμενα σοφός
στενεύει ο χώρος δοκιμάζω και την ψηλαφώ
μ'αρέσει επιτέλους κι ο καιρός
μα η θάλασσα που νάναι η θάλασσα η καλή
και που το βασίλεμα της μέρας
εδώ δεν είναι ,μήτε ο τόπος μήτε η φυλή
νοθεμένος εδώ ο αγέρας
περπατώ κι ακολουθώ ελεύθερα την ερημιά
κι ακούω το τραγούδι τη σιωπής
πονώ σε καημέ, βαθιά στη μαυρισμένη μου καρδιά
τι τη ζώνεις με την πίκρα της ζωής
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
