| |
| | Άμυαλος και, Αγύρτης |  | | | Για όλους με τη καλησπέρα μου | | |
Θυμάσαι εκείνο το σκαρί
που πέρναγε στο βάθος?
Το κύμα που μας έφτασε
δικό του ήταν λάθος!
Καθώς, στα δυο τη θάλασσα
έκοψε να περάσει
κι’ εκείνη τη ζαλάδα της,
βγήκε να μας ξεβράσει…
Εδώ, στα πόδια μας μπροστά
γεμάτη αφρούς και πόνο
μα δάκρυα, αναστεναγμούς
πήρε ξοπίσω μόνο
όταν, χτυπώντας τις ακτές
καλά να γίνει μήπως,
βρέθηκε αντιμέτωπη
με σκουπιδιών μας, τείχος..
Έτσι, γυρίζει στα βαθιά
πιότερο αρρωστημένη
δίχως να είναι σίγουρη
το τι, την περιμένει
αφού ακούει απ’ το βυθό
να την καλούν, αλήθεια…
Μητέρα τρέξε, σώσε μας,
χρειαζόμαστε βοήθεια…
Είναι η ζωή που χάνεται,
στα βάθη της και σβήνει
όπου η ανθρώπινη βρωμιά
ελπίδες, δεν αφήνει
ότι, μπορούνε οι πληγές
να γιάνουν του πλανήτη,
με τέτοιο ενοικιαστή
άμυαλο και, αγύρτη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ferelpis | | | |
|
Κων/νος Ντζ
07-06-2016 @ 19:12 | ::rock.:: ::up.:: ::yes.:: | | ταπεινος ναρκισσος
07-06-2016 @ 19:53 | ότι, μπορούνε οι πληγές
να γιάνουν του πλανήτη,
με τέτοιο ενοικιαστή
άμυαλο και, αγύρτη!
Θεσπέσια εκφράζεσαι για την ομορφοσύνη της φύσεως και την
τραγική ανυπαρξία του ανθρώπου γύρω και μέσα από αυτήν ! ! !
Καλησπέρα ! ! ! | | **Ηώς**
07-06-2016 @ 22:19 | η ανθρώπινη βρωμιά
ελπίδες, δεν αφήνει....α κ ρ ι β ώ ς! | | Άηχος
07-06-2016 @ 23:43 | Πάρα πολύ ωραίο !! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
