| |
Μου έμαθε η μαμά μου από μικρό
Τι να κρατώ και τι να έχω
Και να προσέχω, της μοναξιάς τον πειρασμό.
Μου μαθε πράγματα μικρά
Τι να κρατάω και να προσέχω
Για της αγάπης το απαγορευμένο τον καρπό.
Και ξέχασα, δεν θέλησα
Και μέσα μου ορκίστηκα
Και από της αγάπης ο βυθός
Τώρα έχει μείνει ορφανός
Μα όσο φτάνω προς το τέρμα
Ο έρωτα σαν κέρμα
Που η σκουριά μου
Τα όνειρα μου, με ένα βλέμμα
Που κοίταξε εσένα.
Μόνο εσένα…
Μου έμαθε η μαμά μου από μικρό
Τι να κρατώ και τι να ξεχάσω
Και ότι έχω προορισμό, στο τέρμα να το φτάσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
