| |
Πάντα θαρρώ είναι πιότερο
το μέσα σου να δώσεις
έτσι έλεγες ειν' ο έρωτας
να μη τονε προδώσεις.
Δεν ψάχνω νά 'βρω συνταγή
ούτε κι αν κάνω λάθος,
όλα μου έμοιαζαν απλά
βάζοντας λίγο πάθος.
Συγνώμη γι' αυτό δεν σου ζητώ
κι ούτε το μετανιώνω,
ρούχο η λύπη τη φορώ
το βράδυ σαν κρυώνω.
Εσύ κρατάς απόσταση
θέλεις να καταλάβω,
αρπάζω δίχτυα γρήγορα
το νου μου να προλάβω.
Τώρα που νιώθω αδειανός
εσέ σαν συλλογιέμαι,
δεν φταις εσύ μήτε κι εγώ
το χρόνο καταριέμαι.
Κι αν λαχταρώ κάτι να δω
ειν' το χαμόγελό σου,
αυτό που πάντα αναζητώ
πάνω στο πρόσωπό σου.
Μα πως να βγει απ'το μυαλό
κάτι βαθιά βαλμένο
και τί πικρό το ιδανικό
να γίνει απωθημένο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
