| |
Απόσπασμα από την 2η σκηνή του έργου «Προμηθεύς Πυρφόρος»
Πρωτομάστορας
Όλα τα ζωντανά της γης
θεριά κι αγρίμια φοβερά
ή καλομερωμένα,
ξέρουν το πως να φυλαχτούν
και που να καταλύσουν.
Εγώ δεν είχα μοναχά
τόπο να μείνω μόνιμα
και μέρος να ριζώσω.
Άπατρις και πλανώμενος,
θύμα ταλαίπωρο,
δίχως της γνώσης μυστικά,
σπίτι να χτίσω στέρεο
να γίνω φαμελιάρης.
Τα μυστικά της τέχνης
εσύ μόνο μου τα ‘μαθες, Πυρφόρε Προμηθέα.
Τον τόπο βρίσκω το σωστό,
να ‘χει κοντά νεροπηγή, για ποταμό, για λίμνη
και κατά τις ανάγκες μου μετρώ, υπολογίζω
και με μυαλό και σύνεση
σπιτάκι θεμελιώνω.
Χορός
Το φτωχικό σπιτάκι μας, η πρώτη μας πατρίδα.
Πρωτομάστορας
Ραντίζω το λιθάρι που πρώτο βάζω μες στη γης,
το ακρογωνιαίο,
με αίμα αλέκτορα περήφανου
και κοκκινολειράτου,
για να χορτάσει ο Εγκέλαδος
και σπίτι μη γκρεμίσει.
Την αγωνία μου πρόλαβες.
Χορός
«Με το σωστό το λογισμό ο φόβος λιγοστεύει
και πάντοτε τα δύσκολα βγάζουν το παλληκάρι.
Φτιάξ’ το γερό, μου είπες, τον κόπο μην τον λυπηθείς,
σε τόπο κατάλληλο χτίζε, πα σε εδάφη στέρεα
και τότες τον εγκέλαδο οι άλλοι θα φοβούνται».
Πρωτομάστορας
Έτσι κι εγώ, πέτρες μεγάλες, κοτρώνες, λαξεύω
ή φτιάχνω πλίθια
με λασποχώμα κόκκινο, άχερα, αυγά
και με μαλλιά κατσίκας.
Στον ήλιο τα ξεραίνω και αρχινώ το χτίσιμο.
Τους τοίχους της υπομονής φτιάχνω γερούς,
για να ‘ν το σπίτι στεγανό και καλοστεριωμένο.
Από τον άγριο το βοριά χτίζω ντουβάρια πιο παχιά
με παραθύρια λίγα
κι απέξω ελιές,
λιοστάσι.
Και να!
Τα κιούπια μου γεμάτα
με χυμό ζωής καταπράσινο.
Από του νότου τη μεριά
κληματαριές για τη δροσιά στα καύματα του θέρους.
Και να!
Τσαμπιά σταφύλια ζουμερά στο τραπέζι μου.
Χορός
Το φτωχικό σπιτάκι μας, η πρώτη μας πατρίδα.
Γυναίκα πρωτομάστορα:
Στη μέση,
στης ζωής και του σπιτιού μου το κέντρο,
φτιάχνεις μια στια, πυροστιά
και κρατώ τη φωτιά μας
ακοίμητη.
Χορός
Η φωτιά ακοίμητη, ακοίμητη.
Γυναίκα πρωτομάστορα:
Και κρατώ εσένα Εστία
παρούσα,
Χορός
Η Εστία παρούσα, παρούσα
Γυναίκα πρωτομάστορα:
τη δική σου, Προμηθέα, τη φλόγα,
άσβεστη,
Χορός
Η φλόγα άσβηστη, πάντοτε άσβεστη,
Γυναίκα πρωτομάστορα:
δημιουργίας πυρφόρα πνοή,
που φωτίζει, ζεσταίνει και δίνει
στου σπιτικού μου τη ζήση
ασφάλειας γαλήνια θαλπωρή,
ζωντάνια γελαστή και ακλόνητη δύναμη.
Χορός
Το φτωχικό σπιτάκι μας, η πρώτη μας πατρίδα.
Σπιτάκι καλοσκέπαστο και ομορφοφτιαγμένο.
Πρωτομάστορας
Την τέχνη αυτή,
πόχει το νου για μάστορα,
το σώμα δουλευτάρη
και στου μυαλού τη δούλεψη
παλληκαράδες δέκα,
σε σένα μόνο τη χρωστώ,
Πυρφόρε Προμηθέα
Προστάτη κι ευεργέτη μου.
[align=center][/align]
https://prometheus-pyrforos.blogspot.gr/
hamomilaki.gr[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
