| |
Να αγκαλιάζω την σιωπή σου
Τις νύχτες σαν ακροβατώ
Πάνω στου ονείρου μου το πάθος
Να σου γεμίζω το κενό
Nα σου κρατώ σφιχτά το χέρι
Και να σε παίρνω αγκαλιά
Τις νύχτες μόνη όταν φοβάσαι
Όταν δεν θα’χεις συντροφιά
Η όταν θα ξυπνάς το βράδυ
Από ένα όνειρο κακό
Να είμαι εκεί να ψιθυρίζω
Στο αυτί σου ένα σκοπό
Μα εσύ να φεύγει σαν χαράζει
Σαν φεύγει η νύχτα να πετάς
Και μόλις σπάσουν τα φτερά σου
Δεν έχεις που αλλού να πας
Και πάλι έρχεσαι σε μένα
Να σου γιατρέψω τις πληγές
Κάποτε μ’άρεσε και μένα
Μα έτσι ήταν το χτες
Τώρα απλά θα ζω για μένα
Και στους δικούς μου ουρανούς
Θα ανοίξω πια φτερά δικά μου
Σου μιλώ μα δεν ακούς
Νομίζεις μια ζωή θα είμαι
Το δεκανίκι που κρατάς
Όταν σε πιάνουνε οι φόβοι
Όταν δεν έχεις που να πας
Μα έχω μια ζωή να ζήσω
Κι ας πέσω μέσα στην φωτιά
Θα πρέπει να το συνηθίσω
Να ζω χωρίς εσένα πια
Το ξέρω πω θα με πονέσει
Πως θα ματώσω πιο πολύ
Μα είναι καλύτερα μια αλήθεια
Από ένα ψέμα μια ζωή
Είναι καλύτερα για μένα
Όσο κι αν με πονάει αυτό
Και ας σου είπα χτες το βράδυ
Πως μια ζωή θα σ’αγαπώ
Μα μια ζωή θα σε θυμάμαι
Για πάντα μέσα μου κρατώ
Μία ανάμνηση δική σου
Ένα μικρούλι … σ’αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
