| |
Στο ανοιχτό το πέλαγος, οι σκέψεις αρμενίζουν,
ωσάν τους γλάρους λεύτερες τον κόσμο ατενίζουν.
Πότε τραβάνε προς Βορρά και φθάνουνε στο Νότο,
κι αν ο πουνέντε τις τραβά, αυτές τραβούν σιρόκο.
Με το φεγγάρι συντροφιά, τις νύχτες ταξιδεύουν
και στων κυμάτων τις κορφές, ανέμελες χορεύουν.
Η λευτεριά των σκέψεων, σαν την βεντάλια ανοίγει
κι η σκέψη η ελεύθερη, με τη σκλαβιά δεν σμίγει.
Κάλιο της πρέπει ένας πνιγμός, τη λευτεριά αν χάσει,
γιατί αν ζήσει στη σκλαβιά, απ’ το καημό θα σκάσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
