| |
Κάθε βράδυ σε θυμάμαι, το πρωί όταν ξυπνάω
Και στο κρεβάτι δεν κοιμάμαι, τον εαυτό μου αναζητάω.
Για το χαμόγελο εκείνο, που στην ζωή ουσία δίνει
Όλα τα έχασα σου λέω, όλα τα έδωσα σε εκείνη.
Η ζωή συνεχίζεται
Μα αν θα μείνεις δεν ορκίζεται
Πως θα περάσουν οι μέρες
Που με τρυπάνε πια σαν τις σφαίρες.
Η ζωή συνεχίζεται
Μα αν θα μείνεις δεν ορκίζεται
Και ότι σε ξέχασα, ορκίστηκα πως είδα
Να σ' αγαπώ ειλικρινά, είναι παγίδα...
Κάθε βράδυ σε θυμάμαι, το πρωί όταν ξυπνάω
Κάνω ότι δεν φοβάμαι, μα στον ύπνο μου πονάω.
Πόσο άδικο και κρίμα, εμείς οι δύο άνθρωποι ξένοι
Χάθηκες στο πρώτο κύμα, τίποτα πια δεν απομένει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
